ای کریم، و ای رحیم از چه مرا بگذاشتی و از چه مرا برداشتی؟
از چه مرا در این برهوت و بیقوله وا ماندگی تنها بر خود رها نمودی؟
تو که خود گواهی و عالمی بر پریشانی و درماندگی من
تو که دانایی بر ناتوانی شانه های من
و تو که می دانی که بیچاره تو از چه چاره ندارد
تو را به وحدانیت قسم از خستگی گناه مرا نجاتم ده
یا رب شرمنده بندگی تو ام.
