و ای روزگار
چه ناجوانمردانه عزیزمان را از ما گرفتی
و چه داغدارمان کردی و سیاه پوش
اشک خشکیده و از چشمان خون می بارد
تا زخم دل راهی برای بیرون پیدا کند
و دق مرگی ندهد این مصیبت
پروردگار بی همتای مهربان
این روزها درد هم کیشانم قلبم را ازرده
شرحه شرحه ساخته و این چه فاجعه ای است عظیم
به داغدارمان صبر و شکیبایی
و به جگر گوشه های از دست رفته مان رحمت و غفران عنایت فرما
