هیچ چشمداشتی ندارم از آن هایی که دوست شان می دارم.از آنها جز این نمیخواهم که آزاد باشند.این حق آنهاست که گاهی بی هیچ دلیل وتوجیهی مرا ترک کنند وبروند.دلایل و توجیح ها همواره کاذبند.
گفته بودی صبر کنتا یک شب امیدت بر آرم من که در امید یک شب صبر کردم روزگاری
